Een kasje voor tomaten (en paprika's) mag je eigenlijk niet missen in een moestuin, dan doe je jezelf echt tekort. Vanaf juli tot in oktober heb je dan volop lekkere verse tomaten en paprika's.
Met tomaten in een kasje of onder een afdak gaat het hier eigenlijk nooit mis, maar met buitentomaten is het een ander verhaal - ook rassen die geacht worden tegen een koel en vochtig klimaat te kunnen, vallen vaak ten prooi aan phytophthora.
De zomers waarin buitentomaten hier probleemloos rijpen zijn schaars, maar dit jaar was het er een. Die buitenteelt is bij ons meestal onbedoeld: we zaaien altijd teveel (om wat keus te hebben) en vinden het dan zonde om het overschot aan voorgekweekte planten weg te gooien.
Dit jaar hadden we ze tegen de muur van het stalletje geplant en er verder niet te veel zorg aanbesteed. Daar deden ze het goed, wat met deze warme droge zomer niet zo verbazend is, maar zelfs nu - ver in september en na een hoop nattigheid - staan ze er nog steeds fleurig (schimmelloos) bij. En dat onder dakrand zonder goot.
 | |
| Van de overschotten maken we pastasaus. Ook die is lekkerder dan gekochte. |
 |
| We hebben het tomatenkasje gemaakt van restmaterialen: wat grote glasplaten met lariks balkjes en een kunststof lichtkoepel als dak. Eigenlijk is het een veredeld afdak: géén deur, maar een halfopen front en bovenin rondom een ruime ventilatie sleuf. Dat is prima voor tomaat - die moeten vooral droog staan, en zo hoef je geen zorg te besteden aan de beluchting. Er kunnen 12 tomatenplanten in. |
 |
| Zelfs onder een druppelend dak zien de buitentomaten er dit jaar in de nazomer (foto half september) nog fris uit. |
 |
| Voorjaarsfoto. Het voorste kasje kregen we van iemand die erop uitgekeken was; we hebben het wat verhoogd met een betonnen rand en gebruiken het voor de paprika's. |
 |
| Wanneer het gaat over smaakverschillen met gekocht fruit, staan paprika's op de eerste plaats. |
