dinsdag 28 februari 2012

Winterwerk: linden knotten

Knotlinden: wij snoeien ze meestal eens in de vier jaar; dat is best een behoorlijke klus- maar het uitzicht maakt veel goed (foto 27 februari 2012)
 
Met de stelling is het comfortabel werken, maar ladders blijven nodig om her en der wat ruimte te maken (foto 26 februari 2012)

Met Manja op de achtergrond zie je pas goed hoe groot die knoesten zijn (foto 26 februari 2012)

Al een eind op weg (foto 28 februari 2012)

In dergelijke ingerotte oksels broeden met enige regelmaat eenden; voor de kuikens [die op aandrang van hun moeder naar beneden springen] moet het een spectaculaire duik zijn. Hun geringe gewicht behoedt ze voor verwondingen, ze dwarrelen naar beneden.


woensdag 22 februari 2012

Winterwerk: takkenhagen stoppen

Al het snoeihout dat niet bruikbaar is voor de kachel verwerken we in takkenhagen (foto 22 februari 2012)
". . . Voor alles wat je doet in de tuin [erf, terrein] moet je minstens drie motieven hebben . . ."

Bovenstaande tekst (vrij uit het geheugen weergegeven) las ik eens in een uiteenzetting over permacultuur.
Hoewel misschien niet altijd haalbaar [minstens drie steekhoudende argumenten per handeling] is het wel een goede mentale oefening.

Zo kun je voor het afzetten van deze windsingel stellen/
dat je [1] de schaduw op de fruitbomen opheft;
dat je [2] hout oogst voor verwarming;
dat je [3] de windsingel (tevens zichtscherm) op deze manier weer dicht en compact terug laat komen;
en dat je [4] materiaal hebt om een takkenhaag te vlechten.

En voor het vlechten van de takkenhaag/
[1] je hebt meteen een goed functionerend wind- en zichtscherm;
[2] een takkenhaag is voor veel gedierte een ideale schuil- of verblijfplaats;
[3] het is een mooie manier om snoeiafval te ordenen en het voedt de bodem weer.


Takkenhagen: het grootste deel van deze haag is manshoog en ruim een meter breed (foto 22 februari 2012)

Takkenhaag (23 februari 2012)

Takkenhaag (4 maart 2012)




zondag 12 februari 2012

Winterkost: Friese droogbonen

Friese droogbonen: Friese woudboon, Friese gele stokboon, zoete grauwe erwt, rode krobbe, gritney's plus enkele niet-Friese bruine boontjes

Afgelopen jaar hebben we voor het eerst een structurele hoeveelheid droogbonen gezet. 3 bedden van 4,50 bij 1,20 mtr leverden een oogst waarmee we ruimschoots een jaar toekunnen. Dit ondanks het toegenomen verbruik. En natuurlijk is het leuker (en vaak beduidend lekkerder) om wat te experimenteren met verschillende soorten.
De teelt van droogbonen vraagt weinig werk- maar met het drogen en opschonen ben je wel even bezig.

> Friese droogbonen

> droogbonen 2 oktober

Dezelfde bonen geweekt

Winteroogst: elzen afzetten

De afgezette elzen langs de slootkant (foto 12 februari 2012)

Deze windsingel langs de boomgaard in de Katuin* was zo hoog geworden dat de fruitbomen erachter te weinig licht kregen. We konden nu van de vorst profiteren en de elzen op het ijs laten vallen; dat werkt wel zo prettig. Ook de overgebleven bomen worden nog afgezet, zodat er weer een dichte singel terugkomt.
Hakhoutsingels kun je het beste in hun geheel terugzetten: voor een goede hergroei moet er voldoende licht op de stobben vallen.
Deze afgezette elzen leverden zo'n zestig ruim opgetaste kruiwagens hout: dat is genoeg om de hout-cv** twee koude maanden te voeden; de dunnere takken gaan in de achtergelegen takkenhaag.

*    De naam Katuin voor dit perceel dateert nog uit de tijd van de Cammingha State
**  40 kw. Atmos houtvergasser met warmtebuffertank (2700 ltr water)
De houtoogst van deze winter (tot dusver): elzenhout herken je aan de donker gekleurde snijvlakken (foto 12 februari 2012)

Deze foto is een paar dagen later (16 februari) gemaakt: nu zijn de snijvlakken van het elzenhout mooi op kleur gekomen. Dit hel oranje wordt gaandeweg nog wat donkerder en daarna bruinig.