 |
| Naantjehof, 30 oktober 2011 |
 |
| Naantjehof, 30 oktober 2011 |
 |
| Voorterrein, 30 oktober |
zondag 30 oktober 2011
vrijdag 28 oktober 2011
Oktober
 |
| Kweepeer: als je het dons eraf wrijft, zijn ze prachtig en ze ruiken erg lekker. Daarom halen we elk jaar schalen vol kweeperen in huis: voor de reuk. De smaak van kweepeer moet je wel liggen, want die is zéér typerend. |
 |
| Kweektuin, 30 oktober 2011 |
 |
| Moestuin achtererf, 30 oktober 2011 |
 |
| Moestuin voor, 30 oktober 2011 |
 |
Planken stapelen
Jarenlang kochten we van tijd tot tijd azobé zaagafval van een grote houthandel. Toen deze met de zagerij ophield, kon ik nog twee vrachtwagenladingen azobé planken kopen tegen een stookhoutprijs.
Die planken waren gezaagd uit afvalstukken in een poging er een verkoopbaar product van te maken, maar dat bleek geen succes; daarom dus alsnog op weg naar de kachel. De helft is hier in de loop van de tijd verstookt; de rest lag in bundels op een verstopt plekje maar dat bleek niet de geschikte manier van bewaren.
Vorige zomer waren we al begonnen met het maken van luchtige stapels; nu was er nog 15 ton te gaan. We hebben alle plankjes schoongeborsteld en met de aanhanger naar hun nieuwe plek gebracht en er mooie luchtige stouwen van gestapeld met een dakje tegen het inregenen.
Dat zijn zo van die buitenwoonprojecten die je niet in de planning meeneemt, maar van het resultaat kunnen we onbevangen genieten.
xx
vrijdag 14 oktober 2011
Verlangen naar de winter
Het voorjaar is veelbelovend, daarover geen misverstand; maar dan overvalt je de zomer.
De zomer is (qua groei) overweldigend, maar eigenlijk te veel van het goede en ook vermoeiend. Ik ben de zomer na de zomer zat; de zomer hoeft voor mij niet door te duren.
Nu, in de herfst doen we nog wat gedaan moet worden. Noten rapen, appels en peren oogsten; huis en hiem winterklaar maken.
's Winters na de bladval is het erf meer stationair. Gedaan werk blijft gedaan werk; dat is wel zo bevredigend.
Het winterwerk zet de toon voor het komende seizoen. De winter is er voor het onderhoud van de structuren: windsingels dunnen, geriefhout oogsten, hagen stoppen en vlechten, snoeien.
Elk jaar laten we steken vallen, want realiteit blijkt vaak weerbarstiger dan plannen, maar voor komende winter zijn we vastbesloten zo snel mogelijk te beginnen en ons niet weer door sneeuw of ander ongerief te laten weerhouden.
Het snoeien van de knotlinden tussen achtererf en Naantjehof kwam er vorige winter niet van; maar eens in de vier jaar is zo'n beetje de limiet- dus deze winter moet het. En er moeten wat bomen gerooid worden in de zuidtuin; die is te donker geworden, door inmiddels meer dan huizenhoge -eens zelf geplante- essen. Bij de Katuin moeten de elzen aan de weg worden afgezet om zo dichter terug te komen en in de overige windsingels moet nodig gedund worden. Voor snoeiwerk rond de gracht is dan een periode met stevig ijs wel zo makkelijk.
Takkenhagen
Het dikkere hout slaan we op in mijten voor de kachel, het dunnere gebruiken we om de hagen te stoppen. Dat snoeihout blijft in een gevlochten haag (of luchtig ingestoken in een frame) hooguit een jaar of vier redelijk vormvast. Zo al met al is er hier zo'n halve kilometer aan takkenhagen zodat er altijd een bestemming in de buurt is voor het snoeiafval.
De meeste hagen zijn doorgroeid met klimop, hop of bosrank en vormen zo de ecologische ruggengraat van het terrein
De zomer is (qua groei) overweldigend, maar eigenlijk te veel van het goede en ook vermoeiend. Ik ben de zomer na de zomer zat; de zomer hoeft voor mij niet door te duren.
Nu, in de herfst doen we nog wat gedaan moet worden. Noten rapen, appels en peren oogsten; huis en hiem winterklaar maken.
's Winters na de bladval is het erf meer stationair. Gedaan werk blijft gedaan werk; dat is wel zo bevredigend.
Het winterwerk zet de toon voor het komende seizoen. De winter is er voor het onderhoud van de structuren: windsingels dunnen, geriefhout oogsten, hagen stoppen en vlechten, snoeien.
Elk jaar laten we steken vallen, want realiteit blijkt vaak weerbarstiger dan plannen, maar voor komende winter zijn we vastbesloten zo snel mogelijk te beginnen en ons niet weer door sneeuw of ander ongerief te laten weerhouden.
Het snoeien van de knotlinden tussen achtererf en Naantjehof kwam er vorige winter niet van; maar eens in de vier jaar is zo'n beetje de limiet- dus deze winter moet het. En er moeten wat bomen gerooid worden in de zuidtuin; die is te donker geworden, door inmiddels meer dan huizenhoge -eens zelf geplante- essen. Bij de Katuin moeten de elzen aan de weg worden afgezet om zo dichter terug te komen en in de overige windsingels moet nodig gedund worden. Voor snoeiwerk rond de gracht is dan een periode met stevig ijs wel zo makkelijk.
Takkenhagen
Het dikkere hout slaan we op in mijten voor de kachel, het dunnere gebruiken we om de hagen te stoppen. Dat snoeihout blijft in een gevlochten haag (of luchtig ingestoken in een frame) hooguit een jaar of vier redelijk vormvast. Zo al met al is er hier zo'n halve kilometer aan takkenhagen zodat er altijd een bestemming in de buurt is voor het snoeiafval.
De meeste hagen zijn doorgroeid met klimop, hop of bosrank en vormen zo de ecologische ruggengraat van het terrein
 |
| Winterse takkenhaag, doorgroeid met klimop, bosrank en clematis |
maandag 10 oktober 2011
zondag 2 oktober 2011
Nazomer
 | |||||||
| De droogbonen zijn op de bedden te drogen gehangen; op de voorgrond de naar rood kleurende hulzen van de Friese Gele stokboon |
 | ||||
| Drogende walnoten; de kistjes hebben een bodem van gaas |
 |
| Het stookhout voor deze winter ligt al veilig (droog) binnen; deze mijt hebben we nu afgedekt om het hout in het voorjaar goed gedroogd binnen te kunnen halen |
 |
| Dagelijks vers sap van valfruit |
Abonneren op:
Posts (Atom)